Saçmalıyorum yine
Saçlarından başlıyorum
Ekliyorum gözlerini üstüne
Dudaklarını çiziyorum sonra resme
Yok gelemiyorum ben kendime.
Çıldırıyorum yine
Çınlamaya başlıyor sesin
Duyduğum en güzel ezgisin
Fonu sen, tonu sen, solo sensin
En yakınken hoş geliyorsun bana sadece.
Hatırlıyorum yine
Hatrın var diye başlıyorum güne
Her dokunduğum yerde bir hatır
Yazmışsın sanki bedenime satır satır
Binbir yere işlenmiş pare pare
Besliyorum yine
Hüznün kuşlarını canımla besliyorum işte
Cemal Süreya okuyorum gül cemaline
Kendimi rezil de ederim senin için bilesin vezir de
Biraz gül diye, yalnızca sen biraz gül diye.
Seviyorum yine
Seni dünyalar kadar değil
Seni sen kadar
Lugatımda bu kelime
Dünyalardan öte.
Topluyorum yine
Seni değil kendimi
Hep dökülmüş yere
Bak senin evinde hem de
Yani can evimde.
Susuyorum yine
Sana susuyorum
Susuzluktan ölsem de
Yıllardır seni bekliyorum
Ne olursun gecikme.